– Proszę sobie wyobrazić, że jest milion dziewczyn, które walczą o to, aby znaleźć się na jednym z setnych miejsc w rankingu WTA, a Iga jest pierwsza na świecie. Można to trochę porównać do szachów, w które na świecie gra ponad miliard ludzi, a tylko jeden jest pierwszy, Magnus Carlson. Miałem Magnusa u siebie w szkole, tenis był jego dodatkowym sportem i przekonałem się, że jest to chłopak nie z tej planety. Tak jak Iga, oni oboje są nie z tej planety – mówi w rozmowie z Interią trener tenisa Paweł Strauss, mieszkający od ponad 40 lat w Norwegii, pochylając się nad fenomenem Igi Świątek i wskazując, że globalna gwiazda sportu wciąż jest niedostatecznie doceniana w ojczyźnie.
Artur Gac, Interia: W pana zawodowym życiu w ostatnich miesiącach coś się zmieniło?
Paweł Strauss, trener: – Zupełnie nic, nadal jestem trenerem Jana Choinskiego. Sportową bazę mamy w brytyjskim Narodowym Centrum Tenisowym w Roehampton i tam współpracujemy ze wszystkimi zawodnikami. W tej chwili Janek jest 5. w angielskim rankingu, a treningi mamy z Andym Murrayem i całą grupą, w której jest Jack Draper czy Emma Raducanu. Na treningach mamy bardzo fajną atmosferę pracy, a wokół jest dużo lekarzy i fizjoterapeutów. Do naszej dyspozycji są trzy piękne siłownie, dostosowane do różnych aktywności. Muszę powiedzieć, że ośrodek treningowy Lawn Tennis Association oferuje naprawdę wspaniałe warunki.
I za każdym razem wracacie do Roehampton?
– Nie do końca, bo jeśli gramy w Europie, wtedy trenujemy też w Wiedniu.
Wymienił pan Emmę…
– Bardzo ciekawa dziewczyna, bardzo miła. A swoje sukcesy znosi według mnie więcej niż dobrze.
W Polsce z kolei często żartujemy, że gdyby tak nie absorbowały jej uwagi inne aktywności, to sportowo chyba byłaby w jeszcze innym miejscu. Na tle Igi Świątek widać, że Emma mocno wpada w świat celebrycki i jakby wytracała swój wielki talent.
– Z jednej strony tak to może wyglądać, ale ma przy sobie bardzo dobrego człowieka, który zajmuje się jej biznesem. Gdy miała operację nadgarstków, to cały okres wolny od tenisa wykorzystała na celebryctwo, a jednocześnie zarabianie pieniędzy. Proszę zobaczyć, że Emma zarobiła już 30 milionów funtów nie licząc wpływów z tenisa. Nieźle, co? Ma takich sponsorów, jak Dior i inne największe firmy, jakie tylko są możliwe.
Można odnieść wrażenie, że czuje się w tym, jak ryba w wodzie.
– Niewątpliwie tak. Jest ciepłą osobą i zawsze wie, jak trzeba się zachować. A przede wszystkim ma wokół siebie ludzi, którzy w tych sprawach poprawnie prowadzą jej karierę. A odnośnie tego wrażenia, które wokół siebie roztacza – ona naprawdę cały czas trenuje. Od rana do około godziny 15 pracuje nad formą w ośrodku, a dopiero później zaczyna na przykład sesje zdjęciowe lub inne aktywności. To naprawdę pracowita dziewczyna. Proszę zobaczyć na jej ostatnie rezultaty w Pucharze Billie Jean King. Wygrała dwa single i, pomimo niższego rankingu od swojej koleżanki, wyciągnęła reprezentację Wielkiej Brytanii z ciężkiej sytuacji.
Zwyciężczyni US Open z 2021 roku to wciąż bardzo młoda zawodniczka.
– To kolejna sprawa, przecież ona ma dopiero 21 lat. A już zarobiła pieniądze na całe życie. Jak spojrzymy na “portfel” Igi Świątek, to nie skasowała jeszcze 30 mln funtów.
To szalenie trudne, żeby przy takim majątku w bardzo młodym wieku, zmuszać się do dalszego reżimu treningu. Znacznie trudniej o motywację i samozaparcie.
– Często to prawda. Ale powiem panu, że mam bardzo kontakt z pewnym, młodym człowiekiem, a mianowicie z Casperem Ruudem (6. ATP). Przed paroma tygodniami mieliśmy sesję wspólnego, tygodniowego treningu i jest to, proszę mi wierzyć, normalny chłopak. Fakt, ma wielkie pieniądze, inwestuje je w domy i inne przedsięwzięcia, ale to go nie zmienia jako człowieka. Wchodzi na kort, bo ciągle kocha tenis, uwielbia rywalizację i jest w tym wszystkim bardzo profesjonalny. Ten przykład pokazuje, że są młodzi ludzie, którzy są w stanie się w tym odnaleźć, a są też tacy, których dobrobyt usypia. Dlatego tak ważne jest otoczenie wokół nich. U Caspera wygląda to tak, że oboje rodziców jeżdżą razem z nim na turnieje, a matki siostra zajmuje się organizacją różnych spraw. A do tego dochodzą mocni sponsorzy, w tym bardzo dobry norweski partner. Proszę zauważyć, że Casper skupił się na krajowych sponsorach, ale miliony nie zmieniają go jako zawodnika. Nadal ma w sobie potężny głód grania.
A zna pan takich zawodników, których pieniądze zepsuły do tego stopnia, że zupełnie zaprzepaścili swój talent?
– Jest cała masa takich zawodników, którzy jak już dostaną trochę więcej pieniędzy, to raptem jakby się gubili. Bo łatwo kupić sobie lub dostać nowe porsche i roleksa, a także piękną willę, ale wtedy człowiek zaczyna się gubić. Już mu się wydaje, że ma wszystko, zaczyna korzystać z luksusów, a to jest początek końca. Wrócić z powrotem jest bardzo trudno. Ostatnio siedzieliśmy z Dominikiem Thiemem. Fakt, prześladują go kontuzje, teraz ma pęknięcie w nadgarstku, które leczy, ale również u niego z powodu zarobienia około 30 mln dolarów można dostrzec, że w jego poczynaniach nie ma takiej determinacji, jak wcześniej. Niby robi wszystko, jak należy, ale też nie widać, aby za tym wszystkim szedł wielki głód. Powiedział mi, że z Danielem Michalskim grał właśnie z kontuzją, ale – choć Polak jest niezłym zawodnikiem – to przegrał z tenisistą nie tej klasy, co on.
Przejdźmy wreszcie do Igi Świątek.
– Iga jest ikoną polskiego tenisa. To jest w ogóle niesamowity ewenement i pełny respekt dla tej zawodniczki. Razem z Jankiem spotykamy ją na turniejach i muszę powiedzieć, że robi ogromne wrażenie. Znamy się z Tomkiem Wiktorowskim i chcę podkreślić, że Iga ma wokół sobie bardzo dobrych ludzi. Wspaniały team i w zasadzie wszystko działa. Tylko właściwie wydaje mi się, że…
No właśnie – użył pan zwrotu “w zasadzie”.
– Moim zdaniem mogłaby być lepiej sprzedana jeśli chodzi o sponsorów.